Ter voorbereiding op de preken van aanstaande zondag een doorleefd en bezield gedicht van Geerten Gossaert. Om over te peinzen. Naast een geopende bijbel en met het schilderij van Rembrandt (‘De verloren zoon’) in het achterhoofd. Dan licht de profetie van Jesaja 66:13 op: ‘God de Vader troost als een moeder’.
DE MOEDER
Hij sprak en zeide
In ’t zaël zich wendend:
Vaarwel, 0 moeder,
Nooit keer ik weër …..
En door de lanen
Zag zij hem gaan en
Sprak geen vervloeking maar weende zeer.
Sprak geen vervloeking …..
Doch bijna blijde,
Beval den maegden:
Laat immermeer
De zetels staan en
De lampen aan en
De poort geopend, de slotbrug neer.
En toen, na jaren,
Melaatsch een zwerver
Ter poorte klaagde:
Uw zóón keert weer …..
Zag zij hem aan en
Vond geen tranen,
Voor zooveel vréugde geen tranen meer.
Alfred van de Weg 